2 - 3 oktober: Machu Picchu

Machu Picchu verdient een losse blog! 

We vertrekken ‘s ochtends met 6 uur in de bus richting Hidroelectrica. Dat is het laatste treinstation voor Aguas Calientes (ook wel Machu Picchu Pueblo - het dorp dus 😉). Heb besloten niet met de trein te gaan en aangezien de trein het enige vervoer is naar het dorp, is dat dus 2,5 uur wandelen langs het spoor.. En dat is echt verrassend mooi en leuk!! Je komt met name reizigers tegen maar ook locals en onderweg zijn kleine restaurantjes etc.. ‘s Avonds hebben we diner en vroeg het mandje in om naar Machu Picchu te gaan. Na alle wisselende verhalen over de hike naar boven heb ik besloten met de bus naar boven te gaan en naar beneden te lopen. 

‘s Ochtends om 4 uur in de rij voor de bus (je moet er iets voor over hebben 😁) om uiteindelijk om 6 uur voor de poort te staan. Machu Picchu is dan ook erg indrukwekkend!! Ja, het is mooi, de bergen zijn erg mooi, je weet niet waar je moet kijken en ik heb mazzel met het weer... Maar ik ben met name onder de indruk dat dit vanaf 1450 gebouwd is en het geluk heeft doorstaan dat de Spanjaarden het niet hebben gevonden in 1532-1540. Hierdoor is het bestaan gebleven in tegenstelling tot veel andere Inca dorpen. Machu Picchu is in 1911 weer ontdekt, na 450 jaar!!! 

Machu Picchu is wel echt een melkkoe.. alles is duur hier. Dit samen met de enorme hordes aan toeristen vond ik wel echt jammer. Hopelijk weten ze het in de juiste staat te behouden. 

Hierna hike ik naar beneden om vanuit Aguas Calientes weer langs het spoor terug te wandelen. Na 18,5 km ben ik weer bij de bewoonde wereld om weer naar Cusco terug te gaan voor het laatste nachtje. 

De terugweg in de bus was ook nogal wat.. 
200km in 6 uur dus kan je de weg wel voorstellen. De chauffeur staat trouwens, welverdiend, op de 1ste plaats van slechtste chauffeurs sinds mijn reis oefff (die andere was in Colombia waar een paar groene gezichtjes in de bus zaten). Dat kon ik nu trouwens niet zien, want t was donker, mistig en gelukkig had ik een armleuning zodat ik niet bij elke bocht van mijn stoel vloog. Nu ben ik een van de laatsten die bang is voor dit soort dingen, maar deze maakte het wel heel bont. Voor degene die mijn vorige filmpje gezien hebben...dit was x10. Blij dat ik weer ‘thuis’ in Cusco was!! 🤢😳

Afscheid nemen van Peru, vanavond in de nachtbus naar Bolivia!